-
Open
-
Czas najwyższy wznowić nasz historyczno/biograficzny wątek o wielkich rewolucjonistach oraz wybitnych działaczach ruchu robotniczego.
Warto przypomnieć tutaj sylwetki tych wszystkich rewolucjonistów i aktywistów naszego ruchu, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do dzieła lokalnego i globalnego zwycięstwa socjalizmu.
Śmiało, piszcie tutaj o swych wzorach do naśladowania, waszych bohaterach itd.Dla rozpoczęcia tematu…
Sylwetka jednego z największych rewolucjonistów w historii ludzkości!
Włodzimierz I. LeninWładimir Iljicz Uljanow, pseudonim “Lenin” (ros. Владимир Ильич Ульянов) ur. 22 kwietnia 1870 w Symbirsku, zm. 21 stycznia 1924 w Gorkach – rosyjski polityk oraz rewolucjonista, filozof marksistowski, organizator i przywódca Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej, a następnie pierwszy przywódca Rosji Radzieckiej (1917–1924) i ZSRR (1922–1924). Współzałożyciel i lider partii bolszewickiej (1903–1924). Teoretyk naukowego komunizmu i twórca idei leninizmu.
Urodził się w Symbirsku w południowo-zachodniej części Rosji nad Wołgą, w rodzinie urzędnika szkolnego Ilji Uljanowa i Marii z domu Blank. Rewolucyjnie lewicowymi poglądami zainteresował się po egzekucji brata Aleksandra w 1887 roku, którego skazano za przygotowania do zamachu na cara. Za udział w protestach przeciwko carskiemu reżimowi relegowany z Uniwersytetu Kazańskiego. W kolejnych latach zainteresował się marksizmem, a po przeprowadzce do Petersburga (obecnie Leningradu) stał się jednym z przywódców Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (SDPRR). Aresztowany za działalność wywrotową i skazany na trzy lata zesłania na Syberii. Po odbyciu kary wyemigrował do Europy Zachodniej. W 1903 roku stanął na czele frakcji bolszewickiej w SDPRR. W trakcie I wojny światowej prowadził działalność antywojenną. Po rewolucji lutowej i obaleniu caratu powrócił do Rosji, gdzie przewodził Rewolucji Październikowej, doprowadzając do zwycięstwa socjalizmu i dyktatury proletariatu.
Po zwycięstwie rewolucji utworzył rząd, na czele którego stała Rosyjska Komunistyczna Partia (bolszewików). Jako przywódca wycofał Rosję z udziału w I wojnie światowej zawierając pokój z państwami centralnymi. W trwającej od 1917 do 1922 roku wojnie domowej zajmował jedno z czołowych miejsc w obronie młodej rewolucji i państwa robotniczego.
Inicjator Międzynarodówki Komunistycznej (Kominternu). W 1921 roku rozpoczął proces powojennej odbudowy kraju, inicjując Nową Politykę Ekonomiczną (NEP) będącą mieszanym systemem ekonomicznym. W 1922 roku doprowadził do zjednoczenia większej części dawnego terenu Imperium Rosyjskiego, tworząc Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.-
Pozostaje jedną z najbardziej znaczących i wpływowych postaci w dotychczasowej historii ludzkości, budząc uznanie i podziw w całym światowym ruchu postępowym, robotniczym i rewolucyjnym.
-
Nie sposób pominąć tutaj jednego z największych rewolucjonistów w historii:
Ernesto „Che” Guevara: 14 czerwca 1928 – 9 października 1967 r.
Był argentyńskim rewolucjonistą, działaczem światowego ruchu postępowego, lekarzem, autorem, przywódcą partyzanckim, dyplomatą i teoretykiem wojskowości. Główna postać Rewolucji Kubańskiej, a jego stylizowane oblicze stało się wszechobecnym symbolem buntu, rewolucji i globalnymi insygniami w kulturze popularnej.Jako młody student medycyny Guevara podróżował po Ameryce Południowej i uległ radykalizacji z powodu biedy, głodu i chorób, których był świadkiem. Jego rosnące pragnienie pomocy w obaleniu tego, co było kapitalistycznym wyzyskiem Ameryki Łacińskiej przez Stany Zjednoczone, spowodowało jego zaangażowanie w reformy społeczne Gwatemali pod rządami prezydenta Jacobo Árbenza, którego ostateczne obalenie przy wsparciu CIA na rozkaz United Fruit Company umocniło ideologię polityczną Guevary. Później w Meksyku Guevara spotkał Raúla i Fidela Castro, przyłączył się do ich Ruchu 26 Lipca i popłynął na Kubę na pokładzie jachtu Granma z zamiarem obalenia wspieranego przez USA dyktatora Fulgencio Batisty. Guevara wkrótce zyskał rozgłos wśród powstańców, został awansowany na zastępcę dowódcy i odegrał kluczową rolę w dwuletniej kampanii partyzanckiej, która obaliła reżim Batisty.
Jego postać po dziś dzień pozostaje inspiracją dla postępowej klasy robotniczej całego świata.
Hasta La Victoria Siempre, Comandante!
-
Róża Luksemburg – jedna z najsłynniejszych i największych rewolucjonistek w historii!
Róża Luksemburg – ps. „R. Kruszyńska”, „Spartakus”, „Junius” (ur. 5 marca 1871 w Zamościu, zm. 15 stycznia 1919 w Berlinie); polska ekonomistka, myślicielka polityczna, działaczka antywojenna i działaczka polskiego oraz niemieckiego ruchu robotniczego, rewolucyjnego i postępowego.
Współzałożycielka Związku Spartakusa oraz Komunistycznej Partii Niemiec (KPD).
Bezwzględnie krytykowała oportunizm, szowinizm, socjaldemokrację, kapitulanctwo i ultrarewolucjonizm w ruchu robotniczym.
Zamordowana w 1919 roku przez niemiecką socjaldemokrację.
Po dziś dzień stanowi wzór do naśladowania dla polskiego ruchu robotniczego, rewolucyjnego i postępowego!
☭☭☭☭ -
Feliks Edmundowicz Dzierżyński, ps. „Jacek”, Jakub”, „Franek”, „Astronom”, „Józef”, „Domański” (ur. 11 września 1877 w Oziembłowie, zm. 20 lipca 1926 w Moskwie) – polski i radziecki rewolucjonista, działacz ruchu robotniczego i polityk.
Działacz kolejno: SDKPiL, SDPRR oraz RKP(b) i WKP(b). Po zwycięstwie Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej był organizatorem radzieckich służb bezpieczeństwa. Od 1917 stał na czele Czeka, GPU i OGPU. Z uwagi na nieugiętą i przykładną postawę wobec kontrrewolucji i “białego” terroru zyskał miano Żelaznego Feliksa.
Współcześnie uważany jest za rewolucyjnego bohatera na całym świecie przez ruch postępowy, robotniczy i rewolucyjny.
Po śmierci Feliksa Dzierżyńskiego miasto Kojdanów, znajdujące się blisko jego miejsca urodzenia, nazwano od jego nazwiska „Dzierżyńsk” (w latach 30′ XX wieku stolica autonomicznego obwodu polskiego – Dzierżyńszczyzny). Jego nazwiskiem nazwano również niezliczoną liczbę ulic, szkół i innych instytucji. Najwyższe wzniesienie Białorusi również otrzymało jego nazwisko (Dzierżyńska Góra – 345 m n.p.m.). W Rosji jego imieniem nazwano Stalingradzką Fabrykę Traktorów.
26 lipca 1926 jego imię otrzymała 8 Dywizja Strzelców.W latach 1950–1989 imię Dzierżyńskiego nosił plac Bankowy w Warszawie, a na samym placu wznosił się jego pomnik.
Imię Dzierżyńskiego nosiło w latach 1944–1989 szereg zakładów i instytucji, m.in.:
Pierwsza Fabryka Lokomotyw w Polsce „Fablok”;
Huta Bankowa w Dąbrowie Górniczej;
Akademia Spraw Wewnętrznych;
Wyższa Szkoła Oficerska w Legionowie;
Wojskowa Akademia Polityczna;
Centrum Szkolenia Wojskowej Służby Wewnętrznej;
Fabryka Samochodów Ciężarowych „Star”;
Zakłady Azotowe w Tarnowie.Wieczna cześć i chwała naszemu bohaterowi – Feliksowi Dzierżyńskiemu!
You must be logged in to reply to this topic