Categories
Uncategorized

Statut

STATUT POSTĘPOWEJ MŁODZIEŻY POLSKI

WSTĘP

Cele PMP

Postępowa Młodzież Polski jest organizacją skupiającą młodych ludzi pragnących w swej działalności praktycznie stosować założenia naukowego socjalizmu. Ostatecznym celem działalności jest doprowadzenie do zmian na bazie materialnego bytowania ludzi, które doprowadzą do zaistnienia komunizmu. Osiągnięcie tego celu uwolni ludzkość od niepewności jutra, od strachu przed wojnami, od nędzy i poniżenia, położy kres panowaniu wyzyskiwaczy nad ludźmi pracy, panowaniu narodów silnych nad słabymi. Dopiero komunizm może zapewnić trwały materialny rozkwit ludzkości, a zdobycze pracy i geniuszu ludzkiego przeznaczyć całkowicie dla dobra i szczęścia człowieka.
Od czasu ukazania się “Manifestu Komunistycznego” i wybuchu Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej rzeczywistość uzupełniła nauki Marksa, Engelsa i Lenina. Nowe doświadczenia ludzkości w pełni potwierdziły doniosłość ich przełomowego odkrycia. Dotychczas filozofowie potrafili tylko objaśniać świat, Marks, Engels i Lenin nauczyli nas go kształtować. Do teoretycznego dorobku ruchu komunistycznego odnosimy się z szacunkiem, w sposób twórczy i wolny od dogmatyzmu. Nawiązujemy także do ponad stuletniej tradycji polskiego ruchu komunistycznego, zapoczątkowanego w 1882 roku przez “Wielki Proletariat”.
Przez komunizm rozumiemy taką formację społeczną, która w stosunku do każdego człowieka realizować będzie zasadę “każdemu według jego potrzeb, od każdego według możliwości”. Taki ustrój, którego osiągnięcie umożliwi rozwój środków produkcji, jest naszym dalekosiężnym i perspektywicznym celem.\nAby go osiągnąć, ludzkość będzie musiała przejść przez ten okres, w którym na świecie, a najpierw w najważniejszych jego punktach, zwycięży socjalizm jako pierwsza fala komunizmu. W socjaliźmie będzie panowała zasada “każdemu według pracy”, przy zapewnieniu tej pracy. Nieodłącznym elementem tego etapu jest dyktatura proletariatu, która może przybierać różne formy w zależności od uwarunkowań.

ROZDZIAŁ 1

Postanowienia Ogólne

Art. 1.

1. Postępowa Młodzież Polski jest organizacją młodzieżową działającą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, zgodnie z obowiązującym porządkiem prawnym.
2. Siedzibą władz krajowych jest miasto Kielce.
3. Postępowa Młodzież Polski może wchodzić w skład organizacji międzynarodowych oraz z takimi współpracować.

Art. 2.

1. Skrótem nazwy stowarzyszenia Postępowa Młodzież Polski jest PMP.
2. Symbolem organizacji jest lewa pięść wpisana w pięcioramienną gwiazdę, pod którymi znajduje się skrót nazwy organizacji.
3. Stowarzyszenie może posiadać sztandar. Jego wzór, w drodze uchwały, określa Prezydium PMP.
4. Hymnem PMP jest hymn Światowej Federacji Młodzieży Demokratycznej “Naprzód młodzieży świata”.

ROZDZIAŁ 2

Członkowie PMP

Art. 3.

1. Członkami organizacji mogą zostać osoby przebywające na terenie Rzeczpospolitej Polskiej lub za granicą, które ukończyły 16 lat, a które nie przekroczyły wieku 35 lat, wypełniły deklarację członkowską i uiściły wpisowe w wysokości 10 zł.
2. Członkowie PMP mogą należeć jednocześnie do partii politycznych, bądź też innych stowarzyszeń, związków zawodowych i organizacji społecznych.
3. Członkowie stowarzyszenia zobowiązani są postępować wedle norm życia organizacyjnego i przestrzegać zasad etycznych.

Art. 4.

1. O przyjęciu do organizacji decyduje każdorazowo Prezydium PMP, w drodze uchwały podjętej zwykłą większością głosów. Potwierdzeniem przynależności do PMP jest legitymacja członkowska.
2. W przypadku negatywnego rozpatrzenia wniosku kandydata, zainteresowanemu przysługuje prawo odwołania się od decyzji Prezydium, do Krajowej Komisji Rewizyjnej w terminie do jednego miesiąca od wydania decyzji.
3. Krajowa Komisja Rewizyjna rozpatruje odwołanie najpóźniej w miesiąc od momentu jego wniesienia. Decyzja KKR jest ostateczna i nie przysługuje od niej odwołanie.

Art. 5.

1. Ustanie członkowstwa w stowarzyszeniu następuje w przypadku: wystąpienia z PMP, zwrotu legitymacji członkowskiej, orzeczenia Sądu PMP stwierdzającego wykluczenie z organizacji, śmierci, skreślenia z powodu nieusprawiedliwionego nieopłacania składek członkowskich przez okres 6 miesięcy.

Art. 6.

1. Członek organizacji może zawiesić swą przynależność do PMP z ważnych powodów.
2. Zawieszenie członkowstwa w PMP powoduje utratę pełnionych w organizacji funkcji oraz utratę biernego i czynnego prawa wyborczego w stowarzyszeniu.
3. Członkowie organizacji mają równe prawa.

Art. 7.

1. Członek stowarzyszenia ma prawo: brać udział w dyskusjach wewnątrzorganizacyjnych, uczestniczyć w tworzeniu programu oraz założeń polityki PMP, uzyskiwać informacje o działalności organizacji oraz jej przedstawicieli, kandydować na każdą funkcję w PMP, zgłaszać swoich kandydatów w wyborach do władz organizacji, korzystać z obrony organizacji w przypadku doznania jakiejkolwiek krzywdy.
2. Czynne i bierne prawo wyborcze przysługuje członkowi PMP po upływie 6 miesięcy od dnia podjęcia uchwały o przyjęciu do organizacji.

Art. 8.

1. Członek stowarzyszenia ma obowiązek: rzetelnie i starannie wypełniać swe powinności społeczne, dbać o dobre imię PMP, pozyskiwać sympatyków i zwolenników organizacji, aktywnie uczestniczyć w działalności PMP, wykonywać uchwały władz stowarzyszenia i przestrzegać postanowień statutu, opłacać składki członkowskie.
2. Członkowie władz PMP są politycznie odpowiedzialni przed organizacją.

Art. 9.

1. Nagany członkom stowarzyszenia wymierza Sąd Postępowej Młodzieży Polski.
2. Naganami są: upomnienie, pozbawienie prawa pełnienia funkcji w PMP przez okres do dwóch lat, wykluczenie z organizacji.

ROZDZIAŁ 3

Władze Uchwałodawcze i Wykonawcze Stowarzyszenia

Art. 10.

1. Podstawową jednostką organizacyjną stowarzyszenia jest Koło PMP.
2. Koło PMP składa się z minimum 3 osób.
3. Jednostki organizacyjne stowarzyszenia tworzy wedle uznania Prezydium PMP.
4. W miastach wojewódzkich Prezydium PMP może, w drodze uchwały, utworzyć Organizację Wojewódzką PMP, która jest nadrzędna politycznie względem Koła PMP.

Art. 11.

1. Uchwały władz stowarzyszenia zapadają zwykłą większością głosów w głosowaniu tajnym, w obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania.
2. Kadencja władz uchwałodawczych i wykonawczych PMP trwa 2 lata.
3. Kadencja może być sprawowana przez władze w tym samym składzie osobowym najwyżej trzykrotnie.
4. Dana osoba może sprawować tę samą funkcję w organach PMP najwyżej trzykrotnie.
5. Nie można łączyć pełnionych funkcji w jakichkolwiek władzach w ramach PMP.

Art. 12.

1. Czynne i bierne prawo wyborcze przysługuje członkom uczestniczącym w Zjeździe organizacji, z wyjątkami określonymi w statucie.
2. Wszystkie głosowania, w których dokonuje się wyboru lub odwołania władz oraz w sprawie udzielenia wotum zaufania, są tajne.
3. Wyboru dokonuje się z nieograniczonej liczby kandydatów, o ile statut nie stanowi inaczej.
4. Wybranym do władz kolektywnych PMP jest ten kandydat, który uzyskał największą liczbę głosów.
5. Jeżeli w wyniku głosowania dwóch lub więcej kandydatów uzyskało tę samą liczbę głosów, to Zjazd PMP podejmuje decyzję o przeprowadzeniu drugiej tury wyborów.
6. W drugiej turze wyborów biorą udział kandydaci z największą liczbą głosów, spośród których zostaje wybrany jeden kandydat, który to obejmie funkcję we władzach stowarzyszenia.
7. Wyboru Przewodniczącego Prezydium PMP spośród członków Prezydium dokonuje się w ramach głosowania tajnego podczas Zjazdu, w którym biorą udział wszyscy delegaci. O dokładnej procedurze przeprowadzenia głosowania decyduje każdorazowo Zjazd PMP.

Art. 13.

1. Wotum zaufania udziela się indywidualnie członkom władz PMP każdorazowo bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania podczas Zjazdu. Nieudzielenie wotum zaufania jest równoznaczne z natychmiastowym odwołaniem z pełnionej funkcji.
2. Uzupełnienie składu organów PMP w trakcie kadencji jest dokonywane każdorazowo przez pozostałe osoby zasiadające w danym organie.

Władze Krajowe oraz Terenowe

Art. 14.

1. Krajową władzą uchwałodawczą organizacji jest Zjazd Postępowej Młodzieży Polski, zwoływany co najmniej raz na 2 lata, ale nie częściej niż raz na rok.
2. Krajową władzą wykonawczą stowarzyszenia jest Prezydium PMP, którego posiedzenia zwoływane są nie rzadziej niż raz na pół roku.

Art. 15.

1. Zjazd PMP zwołuje Prezydium organizacji lub przynajmniej połowa członków stowarzyszenia.
2. Delegatami na Zjazd są osoby, które uzyskały rekomendację odpowiedniej organizacji terenowej. O ile Prezydium wyrazi zgodę, delegatami na Zjazd mogą być też pojedyńczy członkowie nie należący do żadnej organizacji terenowej.

Art. 16.

1. Zjazd stowarzyszenia: uchwala program organizacji, dokonuje zmian w statucie; wybiera: skład Prezydium PMP, Krajową Komisję Rewizyjną PMP, Sąd PMP oraz wyznacza skarbnika organizacji.
2. Zjazd PMP jest najwyższą władzą w ramach stowarzyszenia, a jego decyzje są ostateczne.

Art. 17.

1. Prezydium PMP: reprezentuje stowarzyszenie na zewnątrz, koordynuje realizację uchwał podejmowanych przez Zjazd PMP, prowadzi bieżącą działalność finansową organizacji, może powoływać i odwoływać struktury terenowe stowarzyszenia.
2. W skład Prezydium wchodzi pięć osób wybranych przez Zjazd PMP: Przewodniczący PMP, skarbnik stowarzyszenia oraz trzech członków Prezydium PMP. Prezydium może ze swego składu wybrać także wiceprzewodniczącego stowarzyszenia oraz osobę pełniącą funkcję sekretarza PMP.
3. Członkowie Prezydium pełnią swe funkcje do momentu powołania nowego składu Prezydium.
4. Pracami Prezydium PMP kieruje Przewodniczący Prezydium.
5. Prezydium stowarzyszenia składa sprawozdanie ze swej działalności Zjazdowi PMP co najmniej raz na 2 lata.
6. Prezydium może, w drodze uchwały, zobowiązać poszczególnych członków do wykonania określonej pracy na rzecz PMP, bądź też powołać w danym celu specjalny organ zajmujący się określoną sprawą.
7. Prezydium może, w drodze uchwały, powołać zagraniczne struktury PMP. O ich kształcie każdorazowo decyduje Prezydium jednogłośnie.
8. Prezydium może powoływać i odwoływać skład organu prasowego organizacji wedle uznania.

Art. 18.

1. Organizacje Wojewódzkie PMP (OW PMP) sprawują nadzór polityczny nad Kołami PMP na terenie danego województwa.
2. O ile OW PMP nie zostają utworzone przez Prezydium, o działalności politycznej w terenie decyduje samodzielnie koło stowarzyszenia.
3. Koło PMP jest odpowiedzialne politycznie przed OW PMP, która z kolei odpowiedzialna jest przed Prezydium organizacji.
4. W uzasadnionych przypadkach Prezydium PMP może odstąpić od konieczności trzyosobowego składu koła stowarzyszenia. W takiej sytuacji pojedynczy członkowie są politycznie odpowiedzialni przed OW PMP, jeśli w danym województwie istnieje Organizacja Wojewódzka, lub przed Prezydium PMP.

ROZDZIAŁ 4

Organy Kontrolne i Sądowe

Art. 19.

1. Władzę kontrolną w stowarzyszeniu wykonuje Krajowa Komisja Rewizyjna w składzie 3 osób, która spotyka się co najmniej raz na sześć miesięcy.
2. Krajowa Komisja Rewizyjna:\n\na) ocenia przestrzeganie zasad celowości i oszczędności w gospodarowaniu majątkiem i funduszami PMP, może kontrolować całość pracy partyjnej na każdym szczeblu.
3. W razie stwierdzenia nieprawidłowości, KKR przekazuje swe wątpliwości Prezydium PMP, które w ciągu miesiąca od daty złożenia wniosku musi ustosunkować się do wspomnianych wątpliwości.

Art. 20.

1. Władzę sądową w stowarzyszeniu sprawuje Sąd PMP w liczbie 3 osób, który spotyka się nie rzadziej niż raz na sześć miesięcy.
2. Sąd Postępowej Młodzieży Polski rozpatruje: odwołania członków od decyzji Prezydium PMP, spory pomiędzy członkami stowarzyszenia, spory kompetencyjne pomiędzy władzami PMP.
3. Realizując swe zadania, Sąd PMP prowadzi mediacje lub wydaje orzeczenia.
4. Od orzeczenia Sądu stowarzyszenia przysługuje zainteresowanym prawo odwołania się do Krajowej Komisji Rewizyjnej PMP. Decyzja KKR PMP jest w takim przypadku ostateczna i nie przysługuje od niej odwołanie.

Art. 21.

1. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w działaniu Prezydium PMP prawo do wniesienia wniosku o odwołanie Prezydium przysługuje 15 członkom stowarzyszenia.
2. Wniosek o odwołanie Prezydium rozpatruje, najpóźniej w ciągu miesiąca od daty wniesienia, Krajowa Komisja Rewizyjna.
3. Od decyzji KKR przysługuje Prezydium odwołanie do Sądu organizacji.
4. Sąd PMP wydaje decyzję o pozostawieniu lub rozwiązaniu Prezydium. Od decyzji Sądu nie przysługuje odwołanie.
5. Jeśli Sąd stowarzyszenia podejmie decyzję o rozwiązaniu Prezydium, zobowiązany jest jednocześnie do wyznaczenia terminu Zjazdu PMP i jego zwołania.

ROZDZIAŁ 5

Majątek i Finanse

Art. 22.

1. Majątek PMP mogą stanowić: nieruchomości, prawa majątkowe, środki pieniężne oraz rzeczy ruchome.
2. Majątek organizacji powstaje z: składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, środków pozyskanych ze zbiórek publicznych, środków uzyskanych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, sprzedaży symboli stowarzyszenia, tekstu statutu, wydawnictw organizacyjnych, odsetek od środków finansowych gromadzonych na rachunkach bankowych.
3. Źródła finansowania PMP są jawne.

Art. 23.

1. Stowarzyszenie w czynnościach prawnych reprezentuje jednoosobowo Przewodniczący Prezydium PMP lub Prezydium PMP jako kolektyw.
2. Zaciąganie przez organizację zobowiązań majątkowych wymaga reprezentacji co najmniej trzech osób z Prezydium, w tym każdorazowo skarbnika PMP.

ROZDZIAŁ 6

Postanowienia Końcowe

Art. 24.

1. Połączenie PMP z inną organizacją bądź wieloma organizacjami politycznymi może nastąpić na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy zainteresowanymi.
2. Treść porozumienia, o którym mowa w ust. 1., zatwierdza Zjazd PMP większością 2/3 głosów, w obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania.
3. Zjazd podejmuje jednocześnie decyzję o przeznaczeniu majątku i środków finansowych stowarzyszenia.

Art. 25.

1. Uchwałę o rozwiązaniu PMP może podjąć wyłącznie Zjazd stowarzyszenia większością 2/3 głosów, w obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania, ustanawiając jednocześnie likwidatora.
2. Podejmując uchwałę o rozwiązaniu, Zjazd określa przeznaczenie majątku i środków finansowych PMP.

Art. 26.

1. Uchwałę w sprawie zmiany statutu PMP podejmuje Zjazd organizacji większością 2/3 głosów, w obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania.
2. Prezydium PMP nie może dokonywać zmian w statucie w trakcie trwania kadencji organów. Prezydium może jednak wyrażać swoją opinię w sprawie proponowanych zmian statutowych.
3. We wszystkich sprawach nieuregulowanych w Statucie PMP zastosowanie mają odpowiednie przepisy kodeksu cywilnego oraz Prawa o stowarzyszeniach.

Polska,
11.1996 – 01.2020.

==============================

Aby przeczytać oficjalny poradnik dla osób w PMP, zapraszamy do organizacji!

Categories
Uncategorized

Deklaracja

DEKLARACJA IDEOWO – PROGRAMOWA POSTĘPOWEJ MŁODZIEŻY POLSKI

Postępowa Młodzież Polski jest niezależną organizacją skupiającą młodych ludzi identyfikujących się z ideą komunistyczną. Jest to idea, której zwycięstwo uwolni ludzkość od niepewności jutra, od strachu przed wojnami, od nędzy i poniżenia, położy kres panowaniu wyzyskiwaczy nad ludźmi pracy, panowaniu narodów silnych nad słabymi. Dopiero komunizm może zapewnić trwały materialny rozkwit ludzkości, a zdobycze pracy i geniuszu ludzkiego przeznaczyć całkowicie dla dobra i szczęścia człowieka. Od czasu ukazania się “Manifestu Komunistycznego” i wybuchu Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej rzeczywistość uzupełniła nauki Marksa, Engelsa i Lenina. Nowe doświadczenia ludzkości w pełni potwierdziły doniosłość ich przełomowego odkrycia. Dotychczas filozofowie potrafili tylko objaśniać świat, Marks, Engels i Lenin nauczyli nas go kształtować. Do teoretycznego dorobku ruchu komunistycznego odnosimy się z szacunkiem, w sposób twórczy i wolny od dogmatyzmu. Nawiązujemy także do ponad stuletniej tradycji polskiego ruchu komunistycznego, zapoczątkowanego w 1882 roku przez “Wielki Proletariat”.

SYTUACJA W POLSCE
Polska podobnie jak inne kraje Europy Środkowej i Wschodniej, w których przywrócono kapitalizm, znalazła się w trudnej sytuacji. Majątek Polski Ludowej, budowany wysiłkiem kilku pokoleń ludzi pracy, został bezkarnie rozgrabiony przez zachodnie koncerny i rodzimych spekulantów. Systematycznie likwidowano zdobycze socjalne. W ten sposób zwycięzcy dokonali podziału łupów. Przegrani są natomiast wszyscy ludzie pracy, chociaż często sobie tego jeszcze nie uświadamiają. Pojawiła się nieznana w Polsce Ludowej plaga społeczna – bezrobocie. W rezultacie prywatyzacji większość zakładów pracy, a nawet całe gałęzie przemysłu zostały zlikwidowane. Zatrudnieni tam pracownicy utracili nie tylko miejsca pracy, ale również swą podmiotowość polityczną, co przejawia się m.in. w utrudnianiu działalności związków zawodowych. Obniżył się poziom życia większości społeczeństwa, pogorszyły się warunki pracy, ograniczone zostały prawa pracownicze, wzrosło rozwarstwienie majątkowe, pogorszył się dostęp do opieki medycznej i stan zdrowia społeczeństwa. Szczególnie trudne jest położenie młodzieży. Najczęściej po ukończeniu szkoły zasila ona szeregi bezrobotnych lub emigruje w poszukiwaniu pracy. Mieszkania stały się dla młodego pokolenia praktycznie niedostępne. Zmniejszyła się liczba zawieranych małżeństw. Wielu młodych ludzi nie widząc dla siebie żadnych perspektyw w kraju udaje się na emigrację lub ulega demoralizacji.

ŚWIATOWY KAPITALIZM
Kapitalizm jest często ukazywany przez burżuazyjną propagandę jako system harmonijnych stosunków społecznych i szybkiego rozwoju prowadzącego do bogacenia się społeczeństwa. Obraz ten jednak daleki jest od prawdy. Z blisko dwustu państw świata kapitalizm tylko w nielicznych przyniósł względny dobrobyt, który osiągnięto głównie dzięki wyzyskowi krajów słabszych. Ogromna większość świata kapitalistycznego cierpi nędzę i głód. Codziennie tysiące ludzi umierają z powodu głodu i chorób uleczalnych, tylko dlatego, że nie mają dostępu do pomocy medycznej oraz środków na zakup lekarstw. Nawet w takich, stawianych za wzór państwach, jak Stany Zjednoczone, występuje bezrobocie, analfabetyzm, problem bezdomności i patologie społeczne. Dzieje się tak, pomimo tego, że na gospodarkę USA pracuje w strasznych warunkach ludność Ameryki Łacińskiej i wielu innych państw świata. Rzekoma efektywność gospodarki kapitalistycznej jest kolejnym mitem stworzonym na potrzeby propagandy. Monopolizacja, kryzysy oraz wiele innych negatywnych zjawisk powodują głęboką nieefektywność i irracjonalizm tego systemu. W swoich nieuchronnych konsekwencjach prowadzącego do klęsk ekologicznych i wojen. Całemu temu barbarzyństwu, dokonywanemu w interesie garstki zachłannych ludzi może i powinien zostać położony kres.

SOCJALIZM I KOMUNIZM
Przez komunizm rozumiemy taką formację społeczną, która w stosunku do każdego człowieka realizować będzie racjonalną zasadę “każdemu według jego potrzeb, od każdego według możliwości”. Taki ustrój, którego osiągnięcie umożliwi rozwój środków produkcji, jest naszym dalekosiężnym i perspektywicznym celem. Aby go osiągnąć, ludzkość będzie musiała przejść przez ten okres, w którym na świecie, a najpierw w najważniejszych jego punktach, zwycięży socjalizm jako pierwsza fala komunizmu. W socjalizmie będzie panowała zasada “każdemu według pracy”, przy zapewnieniu tej pracy. Nieodłącznym elementem na tym etapie budowy społeczeństwa bezklasowego jest dyktatura proletariatu, która może przybierać różne formy w zależności od uwarunkowań.

DROGA DO SOCJALIZMU
Podstawą kapitalizmu jest prywatna własność środków produkcji, umożliwiająca ich właścicielom wyłączność ich wykorzystywania. Instytucja prywatnej własności dzieli społeczeństwo na tych, którzy środkami produkcji mogą w pełni dysponować, kierując się własnym, egoistycznym interesem oraz tych, którzy takiej możliwości zostali pozbawieni. Ci drudzy, stanowiący zdecydowaną większość społeczeństwa, aby zdobyć środki na swoje utrzymanie są zmuszeni sprzedawać swój czas i pracę, stając się przedmiotem wyzysku. Stanowią oni grupę pracowników najemnych. Wśród nich najbardziej upośledzone miejsce zajmuje klasa robotnicza. Jest to podstawowa sprzeczność kapitalizmu, która pogłębia się wraz z jego rozwojem. Wizja “kapitalizmu ludowego”, w którym większość społeczeństwa zostaje dopuszczona do własności w postaci akcji okazała się nierealna. Kapitał zawsze wykazuje silną tendencję do koncentracji w rękach coraz mniejszej części społeczeństwa. Tendencję tę dobrze ilustrują ukrywane stosunki własności w rozwiniętych krajach kapitalistycznych, gdzie najczęściej 1% rodzin skupia ponad 95% własności. Złudzeniem jest też tzw. “kapitalizm z ludzką twarzą”. Każdy kapitalizm jest zniewoleniem ludzi pracy, a jego ludzka maska w postaci zabezpieczeń socjalnych spada natychmiast, kiedy mija “zagrożenie czerwoną zarazą”. Sam kapitalizm nie jest w stanie znieść swojej podstawowej sprzeczności, zaś ta pogłębiająca się sprzeczność będzie w stanie znieść kapitalizm. Wszyscy ludzie pracy, a w pierwszych szeregach klasa robotnicza, będą musieli stanąć do walki o nowy, sprawiedliwy i racjonalny ustrój, a takim może być tylko socjalizm.

NASZE CELE
Podstawowym celem istnienia Postępowej Młodzieży Polski jest walka o zwycięstwo idei komunistycznej. Obecnie najważniejszym zadaniem jest popularyzowanie idei komunistycznej wśród młodzieży oraz mobilizowanie młodych ludzi do działań skierowanych na walkę o socjalizm. Jako komuniści rozumiemy, że walka ta nie może polegać na reformowaniu systemu kapitalistycznego. Socjalizm może powstać tylko i wyłącznie na gruzach instytucji świata kapitalistycznego. Sprzeciwiamy się antykomunistycznej propagandzie oraz usiłowaniom fałszowania historii, dokonywanym przez burżuazyjną propagandę w środkach masowego przekazu, szkołach i uczelniach. Za niezbędne uznajemy szerzenie świadomości klasowej wśród ludzi pracy najemnej, bezrobotnych i młodzieży studenckiej oraz szkolnej. Przeciwstawiamy się rasizmowi, nacjonalizmowi, seksizmowi i wszelkim podobnym postawom prowadzącym do dyskryminacji. Chcemy przerzucić pomost między starszym, a młodszym pokoleniem, umożliwić młodym ludziom dostęp do informacji, wskazać alternatywę stanu obecnego. W swojej działalności współpracujemy ze wszystkimi siłami postępowymi, którym bliskie są ideały prawdy i sprawiedliwości społecznej oraz szerzenie świadomości klasowej.

DĄŻYMY DO:
– rejestracji Postępowej Młodzieży Polski jako stowarzyszenia, które stanie się przyszłą organizacją młodzieżową partii robotniczej;
– budowy od podstaw nowej partii robotniczej realnie zakorzenionej w szeregach polskiego proletariatu; partia ta ma przywrócić Polakom należne i godne miejsce w międzynarodowym ruchu robotniczym;
– stworzenia pierwszego po 1989 r. w Polsce klasowego związku zawodowego;
– utworzenia robotniczej organizacji mundurowej, której zadaniem będzie krzewienie kultury fizycznej i patriotyzmu, uświadamianie młodych działaczy oraz samoobrona demonstracji lewicowych;
– powołania do życia socjalistycznej spółdzielni pracy, która zapewniać będzie środki na działalność młodzieżową;
– utworzenia pierwszej po 1989 r. w Polsce organizacji pionierów, która przygotowywać będzie młode osoby do wstąpienia w szeregi PMP;
– utworzenia demokratycznej i postępowej organizacji kobiecej.

PROGRAM MINIMUM:
Wysuwamy szereg postulatów, których osiągnięcie nie będzie równoznaczne ze zmianą ustroju, ale stworzy realną szansę rozpoczęcia bezpośredniej walki o socjalizm. Żądania te ze swej natury będą się zmieniać w zależności od sytuacji politycznej.
Uwzględniając aktualną sytuację w Polsce, walczymy o:
– skrócenie tygodnia pracy do 35 godzin bez obniżki płac pracowniczych, co w ogromnym stopniu zmniejszy problem bezrobocia; w dalszej perspektywie domagamy się ustawowej gwarancji pełnego zatrudnienia;
– likwidację “umów śmieciowych” i zastąpienie ich umowami o pracę zgodnie z zapisami Kodeksu Pracy;
– zagwarantowanie swobody działalności związków zawodowych we wszystkich zakładach pracy;
– rozwój samorządności pracowniczej, polegającej na współrządzeniu zakładami pracy przez pracowników za pośrednictwem rad zakładowych, mogących łączyć się w szersze, ponad zakładowe komitety pracownicze, mające prawo współdecydowania o planowaniu produkcji;
– inwestowanie w ekologiczne i odnawialne źródła energii;
– ograniczenie uprawnień służb policyjnych; jesteśmy przeciwko stosowaniu represji jako metody walki z przestępczością, której główną przyczyną jest powiększająca się nędza popychająca wielu ludzi na drogę przestępstw;
– anulowanie długu wewnętrznego i zewnętrznego Polski; klasa robotnicza nie zaciągnęła tych długów i nie będzie ich spłacać;
– natychmiastową likwidację prawa umożliwiającego eksmisję z mieszkań ludzi, którzy nie mogą za nie płacić;
– wprowadzenie bardziej sprawiedliwego systemu progresji podatkowej: 15%, 30% i 60% dla najwięcej zarabiających kapitalistów;
– obniżenie wieku emerytalnego do 60 lat dla kobiet i mężczyzn;
– likwidację podatków od rent, emerytur, zasiłków dla bezrobotnych oraz ludzi najmniej zarabiających;
– wprowadzenie minimalnego dochodu gwarantowanego dla każdego zatrudnionego na poziomie 70% średniego krajowego wynagrodzenia w połączeniu ze społeczną kontrolą cen rynkowych;
– ułatwianie i promowanie działalności spółdzielni pracy, handlowych, usługowych oraz rolniczych;
– zapewnienie obywatelom Polski powszechnego i bezpłatnego internetu, jako źródła demokratycznej i nieskrępowanej informacji;
– zwiększenie podatku od dziedziczenia środków produkcji;
– promowanie postaw tolerancji rasowej, etnicznej, językowej, płciowej, seksualnej oraz kulturowej na terenie kraju; wszechstronna edukacja przeciwdziałająca rasizmowi i nacjonalizmowi jest konieczna w każdej szkole;
– rozwój taniego budownictwa mieszkaniowego;
– obniżenie wynagrodzeń poselskich do poziomu średniej krajowej pensji brutto oraz likwidację Senatu jako zbędnej izby parlamentarnej;
– natychmiastowe zlikwidowanie zjawiska bezdomności;
– rozliczenie społecznych i gospodarczych skutków prywatyzacji i reprywatyzacji; wywłaszczenie tych, którzy znaleźli się w posiadaniu majątku wytworzonego przez robotników, na skutek licznych przestępstw i oszustw towarzyszących procesowi prywatyzacji;
– likwidację Giełdy Papierów Wartościowych jako miejsca spekulacji, które nie przynosi żadnych wymiernych korzyści ludziom pracy najemnej;
– wywłaszczenie majątku zagrabionego przez kler po 1989 roku; likwidacja wpływów kleru w publicznych środkach masowego przekazu;
– zachowanie bezpłatnej służby zdrowia, łącznie z prawem do bezpłatnych lekarstw;
– bezpłatną edukację na wszystkich szczeblach, wycofanie religii ze szkół;
– równouprawnienie kobiet i mężczyzn w sferze ekonomicznej, społecznej i politycznej; dostępność tanich lub bezpłatnych żłobków i przedszkoli umożliwiających kobietom aktywność zawodową; niedopuszczalna jest dyskryminacja kobiet na rynku pracy;
– prawo do bezpłatnej aborcji na żądanie w godnych warunkach;
– wprowadzenie bezpłatnej komunikacji publicznej finansowanej z podatków dochodowych;
– legalizację tzw. miękkich narkotyków (według definicji Światowej Organizacji Zdrowia); przykłady krajów, gdzie to uczyniono pokazują, iż w ogromnym stopniu zmalał tam problem narkomanii – nie trzeba używać, trzeba zalegalizować;
– wystąpienie Polski z NATO, a w skali globalnej likwidację tego agresywnego, imperialistycznego paktu;
– wystąpienie Polski z Unii Europejskiej, jako organizacji służącej interesom wielkiego kapitału, a w przyszłości utworzenie w jej miejsce Socjalistycznej Europy oraz w szerszej skali – Światowej Republiki Socjalistycznej.

Postępowa Młodzież Polski,
1996 – 2017.

Categories
Kraj

Nie ma społecznej zgody na prześladowania polskich postępowców!

W ostatnich dniach lipca br. w wyniku udziału w akcji propagowania idei postępu społecznego (rozlepianie wlepek z adresem Portalu POSTEP.ORG), aresztowany na terenie Buska Zdroju (woj. świętokrzyskie) został tow. Łukasz Czaja. Służby represji (nieco bezmyślnie) powiadomione zostały o akcji przez dozorcę dworca PKS w Busku Zdroju.
Miejscowa burżuazyjna policja postawiła działaczowi polskiego ruchu robotniczego – całkowicie absurdalny – zarzut z artykułu 256 KK (domniemane “propagowanie ustroju totalitarnego”). Zatrzymany towarzysz został – zupełnie niepotrzebnie – przetrzymany w areszcie ponad 30 godzin bez jedzenia i picia, jego osobiste przedmioty (m.in. dwa telefony komórkowe, wlepki, czerwony sztandar, aparat fotograficzny oraz przenośny dysk twardy z muzyką i filmami) zostały bezpodstawnie zatrzymane i pozostają w posiadaniu policji i prokuratury. Niestety, buska policja nie popisała się znajomością symboliki współczesnego ruchu robotniczego, w ramach której – na całym świecie – sierp i młot są symbolami sojuszu klasy robotniczej oraz rolników.
Miejscowa prokurator, Aneta Wodecka – Kular w niezbyt bystry sposób podtrzymała absurdalny zarzut wobec zatrzymanego postępowca. Na razie nieznany jest jeszcze termin rozprawy, ale jedno jest pewne – zatrzymany w Busku Zdroju działacz ruchu robotniczego winny jest jedynie rozklejania materiałów edukacyjnych bez stosownego zezwolenia.
Wszelkie zarzuty o rzekome “propagowanie totalitaryzmu” mają jedynie za zadanie zastraszać pozostałych działaczy i działaczki ruchu robotniczego w Polsce. Jest to klasyczny “straszak” wymierzony w cały polski ruch postępowy i antykapitalistyczny, dzięki któremu burżuazja ma nadzieję zniechęcić wszystkich potencjalnych aktywistów do podejmowania jakichkolwiek działań wymierzonych w burżuazyjny reżim.
Łukasz Czaja (Postępowa Partia Polski) zapowiedział już oficjalnie, iż do stawianego zarzutu nie może się przyznać, gdyż – jak tłumaczy redakcji Portalu POSTEP.ORG – jest to zarzut antydemokratyczny, bezpodstawny i kompletnie “wyssany z palca”. O przebiegu sprawy redakcja POSTEP.ORG informować będzie na bieżąco wszystkich naszych czytelników.
Polscy postępowcy (jako jeden z odłamów ruchu robotniczego) apelują niniejszym o nadsyłanie wyrazów solidarności – zarówno ze strony organizacji i osób związanych z lewicą w kraju, jak i ze strony partii robotniczych, komunistycznych i postępowych na całym świecie. Nie ma zgody postępowego środowiska demokratycznego oraz opinii publicznej na jawne prześladowania wymierzone w polski ruch robotniczy!
Zatrzymany towarzysz zwolniony został za kaucją w wysokości 500 zł, ale zarzut postawiony w tej sprawie oznacza wyraźny krok burżuazyjnej władzy w stronę ustanowienia państwa totalitarnego, antydemokratycznego i prześladującego wszelkie obywatelskie nieposłuszeństwo. Nie jest to zresztą pierwszy raz, kiedy to wspomniany towarzysz jest prześladowany przez organy represji. Ponad 10 lat temu został on skazany w podobnym procesie politycznym na karę grzywny w wysokości 3 tysięcy złotych oraz wyrok pozbawienia wolności w zawieszeniu.
Ostatnie lata obfitują w Polsce w podobne procesy polityczne. Prześladowaniom poddawani byli i są m.in. redaktorzy portalu “Władza Rad” oraz redakcja prasowa pisma “Brzask”. Jednym z najsłynniejszych więźniów sumienia ostatnich latach pozostaje – bez wątpienia – doktor Mateusz Piskorski, który dopiero niedawno zwolniony został z aresztu wydobywczego (trwającego blisko dwa lata – bez postawienia jakichkolwiek zarzutów).
W ostatnich latach w gronie prześladowanych niesłusznie działaczy lewicy i ruchu robotniczego znajdują się m.in.: Łukasz Bukowski, Piotr Ciara, Jan Śpiewak, Piotr Ikonowicz, Michał Nowicki, Piotr Krzyżaniak, Mateusz Piskorski, Łukasz Czaja, Paweł Michał Bartolik, Wojciech Goslar, Krzysztof Szwej, Piotr Ciszewski itd. Można obawiać się, iż lista ta – i tak mocno uszczuplona – w najbliższych latach będzie się niebezpiecznie wydłużać…

Konrad Markowski
PPP.